Przejdź do głównej zawartości

sokowirówka Katarzyna daje radę!

Wydaje mi się zbędnym pisanie o zaletach świeżo wyciskanych soków. A wręcz niedorzecznym jest próba udowadniania dlaczego najlepsze na świecie są soki wyciskane własnoręcznie, ściślej mówiąc własną maszyną.
 
Moja sokowirówka Katarzyna, ma tyle lat co ja. W ludzkich kategoriach to wcale nie tak dużo, jednak życie rzeczy trochę inaczej się liczy. Bardziej jak psie lata, razy 7. Niemniej jednak, Katarzyna wciąż daje radę. To bardzo żwawa staruszka. 

Szklaneczka soku to jedno duże jabłko i jedna marchewka. Tanio, zdrowo i pysznie! Nie, nie, nie jeszcze raz: PYSZNIE, ZDROWO I TANIO!!!! 
Niech żyją sokowirówki!


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

wegański smalec, czyli pasta z bałej fasoli

Nazwa tej pasty wydaje się kontrowersyjna i mało zachęcająca dla wegetarian i wegan :D Ale, ale .... to smarowidło z białej fasoli po pierwsze wygląda trochę jak smalec, po drugie jest przyprawiana podobnie jak smalec, a po trzecie zmielona biała fasola konsystencją nieco przypomina strukturę smalcu.  Zatem jest to smalec, bardzo smaczny smalec. Mjaaamka! Istnieje wiele opcji i możliwości przygotowania tzw. smalcu wegańskiego. A to z jabłkiem, a to ze śliwką, a to z dodatkiem kaszy jaglanej.To co prezentuję poniżej to wersja mocno klasyczna z zasmażaną cebulą i pestkami słonecznika udającymi skwarki. Nigdy chyba nie jadłam smalcu, przynajmniej nie pamiętam, ale z opisów innych ludzi i z książek wiem, że skwarki to ta chrupiąca tłusta drobinka i nie inaczej jest w mojej wersji.  Ilość przypraw zostawiam w kwestii upodobań, ale warto pamiętać, że sama fasola jest dość mdła w smaku. Ja osobiście lubię kiedy jest dużo majeranku, pasta jest wtedy szalenie aromatycz
3 komentarze
Czytaj więcej

Wegański blok czekoladowy z czerwonej fasoli

Przepis w oldschoolowej formie 😉
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

wegańska babka ziemniaczana

Babka ziemniaczana jest niewątpliwie podlaskim specjałem. Jak się okazje niekoniecznie dobrze znanym na zachodzie kraju. Jako, że pochodzę z Podlasia wychowałam się na babce, kiszce i pyzach, czyli potrawach których bazą są ziemniaki. Mój tato nie uznawał obiadu, w którym nie byłoby ziemniaków z wody, a weekend nie byłyby weekendem gdyby nie pojawiły się na śniadanie placki ziemniaczane. Jednym z moich piękniejszych wspomnień kulinarnych z dzieciństwa jest smak babki ziemniaczanej pieczonej przez moją babcię na wsi. Babka piekła się w piecu kaflowym, w tak zwanej dachówce, w żeliwnej misce. Och co to był za smak... Nie do odtworzenia. Później wyjechałam na studia do Poznania, stolicy Pyrlandii więc czułam się jak u siebie - ziemniaki królowały. Pyry z gzikiem, zapiekanki ziemniaczane, puree na sto sposobów... i jakoś tak zleciało parę pięknych lat. W Warszawie kartoszki cieszą się mniejszą popularnością, wszyscy chcą tu być fit i uważają, że kartofle tuczą. Modnie jest jeść bataty. Z
1 komentarz
Czytaj więcej