Przejdź do głównej zawartości

muffinki pomarańczowo-czekoladowe

Przywołuję zimę czekoladowo-pomarańczowymi babeczkami z nutą przypraw korzennych. Szklanka mleka, babeczka, relaksująca muzyka... brakuje tylko śniegu za oknem. 

suche:
1 czekolada, 2 szklanki mąki, 1 szklanka cukru, 3 łyżki kakao, 2 łyżeczki proszku do pieczenia, 1/3łyżeczki sody, szczypta cynamonu, szczypta imbiru

mokre:
3/4szklanki mleka, 1/3 szklanki oleju, 2 małe jajka, aromat waniliowy

dodatek:
2 pomarańcze (najpierw otarta skórka z sparzonej  pomarańczy, a później miąższ bez plewek)

Składniki suche wymieszać w jednej misce, dodać pomarańcze. W drugiej misce wymieszasz mokre. Połączyć zawartość obu misek i przełożyć do foremki. Piec w rozgrzanym piekarniku przez 15-20 minut (180 stopni C).








Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

wegański smalec, czyli pasta z bałej fasoli

Nazwa tej pasty wydaje się kontrowersyjna i mało zachęcająca dla wegetarian i wegan :D Ale, ale .... to smarowidło z białej fasoli po pierwsze wygląda trochę jak smalec, po drugie jest przyprawiana podobnie jak smalec, a po trzecie zmielona biała fasola konsystencją nieco przypomina strukturę smalcu.  Zatem jest to smalec, bardzo smaczny smalec. Mjaaamka! Istnieje wiele opcji i możliwości przygotowania tzw. smalcu wegańskiego. A to z jabłkiem, a to ze śliwką, a to z dodatkiem kaszy jaglanej.To co prezentuję poniżej to wersja mocno klasyczna z zasmażaną cebulą i pestkami słonecznika udającymi skwarki. Nigdy chyba nie jadłam smalcu, przynajmniej nie pamiętam, ale z opisów innych ludzi i z książek wiem, że skwarki to ta chrupiąca tłusta drobinka i nie inaczej jest w mojej wersji.  Ilość przypraw zostawiam w kwestii upodobań, ale warto pamiętać, że sama fasola jest dość mdła w smaku. Ja osobiście lubię kiedy jest dużo majeranku, pasta jest wtedy szalenie aromatycz
3 komentarze
Czytaj więcej

Wegański blok czekoladowy z czerwonej fasoli

Przepis w oldschoolowej formie 😉
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

wegańska babka ziemniaczana

Babka ziemniaczana jest niewątpliwie podlaskim specjałem. Jak się okazje niekoniecznie dobrze znanym na zachodzie kraju. Jako, że pochodzę z Podlasia wychowałam się na babce, kiszce i pyzach, czyli potrawach których bazą są ziemniaki. Mój tato nie uznawał obiadu, w którym nie byłoby ziemniaków z wody, a weekend nie byłyby weekendem gdyby nie pojawiły się na śniadanie placki ziemniaczane. Jednym z moich piękniejszych wspomnień kulinarnych z dzieciństwa jest smak babki ziemniaczanej pieczonej przez moją babcię na wsi. Babka piekła się w piecu kaflowym, w tak zwanej dachówce, w żeliwnej misce. Och co to był za smak... Nie do odtworzenia. Później wyjechałam na studia do Poznania, stolicy Pyrlandii więc czułam się jak u siebie - ziemniaki królowały. Pyry z gzikiem, zapiekanki ziemniaczane, puree na sto sposobów... i jakoś tak zleciało parę pięknych lat. W Warszawie kartoszki cieszą się mniejszą popularnością, wszyscy chcą tu być fit i uważają, że kartofle tuczą. Modnie jest jeść bataty. Z
1 komentarz
Czytaj więcej